Едзем,
Словы дружбы сеем.
Едзем мы па Енісею.

Едзем,
Нібы ў казцы недзе,
А вакол — тайга, мядзведзі.

Енісей
Між скалаў пеніць,
А вакол — ласі, алені.

Енісей
Рассунуў горы,
А пад ім, што з медзі, зоры.

Поблізу —
З лістоўніц хаты,
А ў тых хатах бой-дзяўчаты.

Валасы —
Пшаніца спее,
Я як гляне — сэрца млее.

Замуж выйдзе — ведай, браце:
Што ні год, а шчасце ў хаце.

Сібірак —
Старанны дома,
А як воін вам вядомы.

Сібірачка —
Працаўніца.
Ведай, сэрцу закружыцца.

А вакол —
Заве багацце.
Многа Енісею працы —

I круціць
Як след турбіны,
I ўзнімаць прастор цалінны.

А зямля
Настойна просіць
Скарбы з нетраў павыносіць.

Ён і зробіць,
Ён умее.
Слава, слава Енісею!