Пры лесе, пад горкай
Бруіцца крыніца.
У светлай крыніцы
Вадзіца-жывіца.

Лясамі, палямі
Праходзіць дарога.
Спыняецца многа
Ля срэбра жывога.

Па конаўках, кубках
Струменьчык няспынны...
Лягчэюць пуціны,
Яснеюць часіны.

Там ночкаю месяц
Збірае уборы,
Пад шопаты бору
Палошчуцца зоры.

Я помню, калісьці
Прыходзіў уранку,
Паіў на світанку
Трубу-берасцянку.

З ручайкі малое
Памыўшыся чыста,
З прыпевам, са свістам
Іграў галасіста.

Купаллем дзяўчаты
Прыходзілі з мятай,
Аб лёсе багата
Гадалі дзяўчаты.

Збыліся жаданні
Па іхняй прымеце:
I ў хаце, і ў клеці,
І ў кожнае дзеці.

Я раю, як толькі
Спякотаю горка,
Спусціся са ўзгорку,
Зачэрпні вядзёрка.

Пры лесе, пад горкай
Бруіцца крыніца.
У светлай крыніцы
Вадзіца-жывіца.