Ад сяла
I да сяла
Лазні ўзносіцца хвала.

Здыме стому,
Здыме пот —
Любіць лазню наш народ.

Хоць
Які б ты брудны быў, —
Ражку цёплай захапіў...

Глянеш:
Бруду ні сляда,
Паздымае ўсё вада.

Возьмеш
Венік у руку
Ды пабудзеш на палку —

Палягчэе
Шмат плячам.
— З лёгкай парай! —
кажуць нам.

Пераконаны
Я ў тым,
Што карысна лазня ўсім!

Толькі
Трэба меркаваць,
Чым, каго і як хвастаць!

Нам, звычайным, —
Венік той,
Што з бярозкі маладой.

У каго
Не шмат віны —
Можна й трошку лазіны.

А як трапіць
Бюракрат, —
Крапівою мнагакрат!