Разгудзелася балота,
Зашумелі чараціны,
Узяліся за работу
Экскаватары, машыны!..

Хто рыдлёўкай маша ўдала,
Хто карчы з-пад багны рые...
Роўна ложацца каналы,
Быццам стужкі люстраныя.

На Палессі гоман, гоман...

Гул нястрыманы, бясконцы,
Трактары за трактарамі, —
Скібы тлустыя пад сонцам
Рассцілаюцца радамі.

Што дзятлы, клююць сякеры,
Пілы песні заспявалі,
Ладзяць сцены, вокны, дзверы.
Вёскі новыя пасталі.

На Палессі гоман, гоман...

А шумліва, як ніколі,
Заспрачаліся там днямі
Ніва з нівай, поле з полем,
Каласы ды з каласамі:

Што ўзрасло з іх самавіта,
Хто з іх можа ганарыцца —
Ці то бульба, ці то жыта,
Ці то грэчка, ці пшаніца?

На Палессі гоман, гоман...

Што за гукі, што за роскат,
Што за музыка ад ранку?
Пастухі склікаюць войска:
Трубяць трубы-берасцянкі.

Што за плюскат на азёрах
Між лазовымі кустамі?
Гэта качары ў дазорах
Звонка хлопаюць крыламі.

На Палессі гоман, гоман...

Грукат, тупат колькі сілы
Ды хлапечы дружны рогат —
Гэта пары йдуць кадрыллю,
Б'юць абцасамі падлогу.

Тут друг дружку прыглядзелі,
Люба сэрцу маладому.
А пасля, пасля — вяселлі,
Ну і чаркі, як вядома...

На Палессі гоман, гоман...

Пераходзяць зімы, весны,
Ўсё ідзе сваёй чаргою.
Там, дзе праца, там — і песні!
Уздымаюцца героі.

Нараджаецца багата
Крыкуноў там, як зазвычай;
Год хадзі ад хаты ў хату,
А калысак не палічыш!

На Палессі гоман, гоман...