Ці ў ясны дзень,
Ці ў час напасці —
Гартуй,
як сталь,
Характар свой,
Як вартавы
Пры сцягу часці,
Заўсёды
непахісна стой!

Знай, вартавы
Змарнее, схудне, —
Ніхто і з месца
Не скране,
А ты, —
як той асвер
На студні,
Хто ні прыходзіць,
дык сагне.

Пакінь жа звычку ты
Благую,
Не бойся,
стрэціўшы бяду.
Кідаюць сталь,
калі гартуюць,
Ў найбольш сцюдзёную ваду!