За родны сэрцу край, за ўсе пакуты нашы,
За здзек, за кроў, за смерць —
Разлічымся цяпер.
Кавалі помсту мы, глыбока боль схаваўшы,
Расплата надышла, — падбіты дзікі звер.

Бягуць рабаўнікі, фашысцкія салдаты.
Сляды гвалтаўнікоў — пажараў чорны дым,
Плач матак і сірот над спаленаю хатай,
Драпежнікаў разгул. Давайце помсціць ім!

Бягуць яны назад ардою палахлівай,
Пагібель абмінуць спрабуюць усяляк.
Разбітыя шляхі, адратованыя нівы
Завуць да помсты нас. Давайце біць сабак!

Зямлі для іх магіл даволі ў нас, не шкода,
Спарадкуем усіх і можам прытаптаць.
Счарнелыя сады, атручаныя воды
Завуць да помсты нас.
Давайце псоў страляць!

Сягоння кліч адзін: «Радзіма, я клянуся
Адпомсціць за народ, за боль пякучых ран!»
Азёры горкіх слёз, пакуты Беларусі
Завуць да помсты нас.
Ты чуеш, партызан?