Юнацтва, юнацтва,
Гады маладыя!
Бальшак старадаўні,
Прысады густыя...

Пад гоман ваш ціхі
Над рэчкаю сіняй
Кахаў я ўсім сэрцам
Калісьці дзяўчыну.

Бярозы, бярозы
Ў зялёным адзенні,
Мінула між вамі
Маё захапленне.

Рабіны, таполі
На доўгім гасцінцы, —
Прайшло яно ў сціплай
Чырвонай хусцінцы.

Мільгнула, як водбліск
Вясёлкі над полем...
Прайшло і назад
Не вярнулася болей.

Ды толькі ніколі
Но меў я спакою,
Вярнуўся ў прысады
Аднойчы вясною.

Гляджу —
На камбайне дзяўчынка малая.
Чырвоная хустка...
Няўжо гэта тая?

I газік насустрач
Пыліць па дарозе.
Знаёмая ўсмешка...
Кальнула — а можа?

Дзяўчына на лузе
Вянкі заплятае.
Любімыя вочы —
Мяне ж не вітае.

Юнацтва, юнацтва,
Гады маладыя!
Чаго ж я шукаю,
Ды гэта ж не тыя!

Ды гэта ж другія
Праходзяць, спяваюць.
А сэрца, а сэрца
Спакою не знае!