Ранкам я ўстану,
сонца сустрэну, як выблісне з бору —
Шчасце!

Выйду па поле —
роўна за трактарам скібы кладуцца —
Шчасце!

Чую, з-за рэчкі,
з дна катлавана, бульдозер азваўся —
Шчасце!

Гляну я ўдалеч,
рунь распасцерлася песняй зялёнай —
Шчасце!

Бачу — дзяўчына,
яна над рамонкам хіліцца нізка —
Шчасце!

Дзеці з пясочку хаткі будуюць
уважна, задумна —
Шчасце!

Недзе зязюля кувае бясконца,
дзякуй, зязюля, —
Шчасце!

Вось і прыходзіць радок мне на памяць,
можа, і добры —
Шчасце!